Turken ontkennen massamoord op Armeniërs

De genocide op de Armeniërs wordt nog steeds ontkent; deze slachting vond plaats ten tijde van het regiem van de Jonge Turken in 1915. De schattingen van het aantal slachtoffers lopen uiteen van enkele honderdduizenden tot meer dan een miljoen. Grote aantallen kinderen werden door Turken tegen muren doodgeslagen, kleine meisjes verkracht en in tweeën gehakt. Kinderen werden bij de haren opgetild en met één zwaardslag doormidden geslagen. Zuigelingen werden in de lucht gegooid en op een bajonet opgevangen en zwangere vrouwen werden met zwaarden van buik tot keel opengereten. Daarnaast vond er een enorm aantal openbare verkrachtingen plaats op vaak piepjonge meisjes, al of niet door moord gevolgd. Armenië maakte sinds 1454 deel uit van het Ottomaanse rijk. Ook in 1893 en 1895 werden al vele tienduizenden Armeniërs door de Ottomanen vermoord. Turkije ontkent deze genocidale schandvlek formeel en doet er alles aan om de erkenning ervan tegen te houden. In 1922 vermoorden de Turken onder leiding van Mustafa Kemal Ataturk in Smyrna, het huidige Izmir, 370.000 christenen in nauwelijks een paar weken tijd. In het boek “The Sword of the Prophet” schrijft Serge Trifkovic: “Tijdens de lange strijd voor onafhankelijkheid, hebben de Grieken een zeer hoge prijs betaald met bloed en tranen.” Over de geschiedenis van Turkse overheersing van de Grieks Orthodoxe christenen schrijft Trifkovic: “Het verbranden van de Griekse stad Smyrna en de massaslachting van 370.000 christelijke bewoners is één van de meest beestachtige slachtpartijen van moslims jegens christelijke bevolkingsgroepen. Het is één van de bloedigste misdaden in de hele geschiedenis. Het markeerde het eind van de Griekse gemeenschap in Klein Azië”. Wat Allah’s volgelingen uit zijn naam in deze plaats hebben aanricht is onvoorstelbaar. Terwijl de Westerse vloot in de haven toekeek, werden 300.000 christenen vermoord. De officieren hadden de grootste moeite om met hun sloepen bij de schepen te komen, vanwege de enorme aantallen lijken in het water. De schroeven raakten vast door de lijken die in het water dreven en wanhopige drenkelingen die via de ankerkettingen aan boord van de schepen probeerden te komen, werden in het water teruggeduwd. De westerse regeringen waren volledig op de hoogte van deze slachting.
Sinds de stichting van de Republiek in 1923 heerst er een krampachtig gevoel van 'de eenheid bewaren' in het land. Plotseling moest iedereen Turks spreken ; Koerds werd als taal verboden en de taal werd snel gezuiverd van Arabische, Koerdische en Armeense leenwoorden.
Iedereen moest ineens "Een Turk zijn" en daar nog blij mee zijn ook. Maar er is helemaal geen eenheid, er is diepe tweespalt. Er zijn veel politieke partijen, die ook snel opkomen en weer verdwijnen en die scherpe tegenstellingen kennen. En er zijn veel minderheden: alevieten, (andere) soefisten, christenen, niet-gelovigen, Koerden, Armeniërs. Al die minderheden voelen zich onderdrukt. De 'eenheid', dus ook 'de Turkse identiteit', is een kunstmatige constructie, geen realiteit.
De huidige Turkse premier Erdogan is indertijd door een Turkse rechtbank veroordeeld wegens religieuze haat en poging tot vestiging van een islamitische staat omdat hij tijdens een verkiezingstoespraak in Siirt uit een bekend gedicht van Ziya Gökalp had voorgelezen: “De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze kazernes en de gelovigen onze soldaten”. Een aantal regeringsleiders in Europa vinden dit een aardige man en vinden dat Turkije toe moeten treden tot de Europese Unie. Omdat de islamieten eens tot hen behorend gebied voor altijd tot het hunne rekenen, is het aantal mensen die bij de Europese Gemeenschap zouden komen bij toelating van Turkije veel groter dan het aantal Turken in Turkije. Het is dus zo dat binnen de islamitische filosofie een veroverd gebied uit naam van Allah een onvervreemdbaar territorium blijft. Mocht u dus denken dat Spanje van de Spanjaarden is, dan heeft u het mis want Isabella van Casstilia heeft het van de Moren afgepikt!! Het Ottomaanse Rijk, ook wel het Turkse Rijk genoemd bestond van 1299 tot 1922, met haar glorietijd in de 16e en 17e eeuw. Het schijnt dat 45 miljoen moslims, die in gebieden wonen die ooit tot het Ottomaanse Rijk hebben behoord, met het zwaartepunt op de Balkan en de centraal Aziatische republieken, over een Turks paspoort beschikken of dat eenvoudig kunnen krijgen. Er wonen nu 81 miljoen mensen in Turkije waarvan nog geen 58.000 niet-moslims (de genocide was blijkbaar een groot succes). We spreken dus over de toelating tot de Europese gemeenschap van 135 miljoen moslims indien Turkije tot de EU wordt toegelaten, wat bijna een verviervoudiging zou beteken van het huidige aantal moslims in Europa...
Volksverhuizing het belangrijkste element van de Turkse machtspolitiek. Al 90 jaar geleden werden Turken en moslims uit de Balkan overgebracht naar het Oosten, waar Koerden, Armeniërs en Alevieten de meerderheid vormden. Dit gebied moest kost wat kost volledig geturkificeerd en geïslamiseerd worden. Armeense bezittingen werden massaal onteigend en de volkerenmoord op Armeniërs werd op een bureaucratische wijze aangepakt. Voor de uitvoering van die genocide werden speciale legerdiensten ingezet. Voor het vermoorden van Armeniërs was een speciale toestemming van de Turkse overheid vereist. Dat mocht alleen in door de Turkse overheid aangewezen gebieden of plaatsen, waar dat minder opviel en verborgen kon worden. Er werden twee miljoen Armeense Christenen gedeporteerd naar concentratiekampen langs de rivier de Eufraat in de Syrische woestijn. 1915 was het jaar van het zwaard, van een gruwelijke slachting. Hier werd op grote schaal een volkerenmoord gepleegd, een doelbewuste en geplande eliminatie van een volk, zijn cultuur en religie. De hele wetenschappelijke wereld erkent dat hier systematisch het Armeense volk in Klein Azië werd geëlimineerd. Dat wordt echter door de Turkse overheid brutaalweg ontkend en wie daarnaar durft te verwijzen wordt op harde wijze vervolgd. Meer recent werden Grieks Cyprioten verdreven uit Noord Cyprus en werden Turken naar Cyprus verplaatst om de Griekse bezittingen te bezetten zonder enige compensatie voor de wettige eigenaars. Ook nu nog continueert Turkije zijn succesvolle migratie en bevolkingspolitiek om in het Westen steeds meer Europese steden te Turkificeren. Nederland is daarvoor een makkelijk doelwit wegens de opstelling van de Nederlandse overheid, die de Turkse volksverhuizing stimuleert en zelfs subsidieert. Die overheid wil zelfs dat Turkije kost wat kost lid wordt van de Europese Unie zodat miljoenen ongeschoolde Turken zich vrijelijk in Europa kunnen vestigen, waardoor uiteindelijk ons hele sociale verzekeringssysteem volledig bezwijkt. Corrupte westerse politici en journalisten doen niettemin hun uiterste best om de oppositie tegen dit onverantwoordelijke beleid monddood te maken en te demoniseren als racisten en fascisten. DE VERPLAATSING VAN DE TURKEN NAAR NEDERLAND HEEFT EEN POLITIEKE DOEL !De Turkse overheid gaat hier nog veel verder mee. Wie zich tegen deze demografische oorlog uitspreekt of verwijst naar de Armeense genocide wordt opgepakt en in elkaar geslagen, ‘s nachts van zijn bed gelicht, geblinddoekt, in pyama afgevoerd en gemarteld. De grofste manier waarop ook de mensenrechten van de koerden worden geschonden is wel de etnische zuivering van hun woongebied. Daarbij worden dorp voor dorp hun huizen platgebrand, zodat de mensen wel moeten verhuizen en hun land moeten verlaten waar dan Turkse migranten worden gevestigd. Ongeveer vijf miljoen Koerden zijn uit die gebieden verdreven en soms ook vermoord. Hun bezittingen werden door de uitvoerende militairen geroofd. Er werden zelfs Koerdische vrouwen ontvoerd en verkocht aan stamhoofden en legercommandanten voor de vrouwenhandel. Er worden in Turkije complete etnische zuiveringen gepleegd. Leger en veiligheidsagenten ontruimen Koerdische dorpen en steken die in brand. Dat zijn vaak zogenaamde vergeldingsacties. Als er door het verzet tegen die etnische zuiveringen een Turkse soldaat of veiligheidsagent wordt gedood, wordt het hele dorp aangevallen en verbrand. De naamsverandering in 1923 van het Osmaanse rijk tot de Turkse Republiek heeft weinig verandert in de mentaliteit en het despotische karakter van de Turkse politieke elite. In feite was Mustafa Kemal (Atatürk), de stichter van de republiek, al vanaf 1907 als jong officier en lid van de Jonge Turken, vaak direct betrokken bij de slachtingen van Armeniërs, Grieken en later ook Koerden. Behalve Mustafa Kemal waren ook andere belangrijke figuren in de Turkse Republiek lid van deze beweging. De Jonge Turken waren extreme nationalisten die de massale anti-Armeense pogroms van sultan Abdül Hamid aan het eind van de negentiende eeuw omzetten tot de systematische genocide van 1915-1923. De Jonge Turken en later Kemalisten wilden een Turkije stichten waar geen plaats meer was voor niet-Turken. Uitroeiing van de Armeniërs zagen zij als de beste manier om het Oosten van Turkije veilig te stellen. In feite was dit ingegeven door islamitische haat jegens een Christelijke minderheid die zich verzette tegen de Turks-islamitische overheersing. Deze denkwijze blijkt ook uit de pogingen van de Kemalisten om de rest van de Armeniërs in Oost-Armenië uit te roeien bijvoorbeeld door de aanval van het Turkse leger op Gumrie in 19..???? Het argument dat men "bij het stichten van de Turkse Republiek een streep heeft gezet onder het wangedrag van het Ottomaanse Rijk" geeft natuurlijk geen rechtvaardiging voor het ontkennen van de genocide. Bovendien wordt de politiek van volksverhuizing, demografische oorlog, nu ook tegen Europa gevoerd. Met welke bedoeling dat gebeurt wordt duidelijk gesteld in uitspraken van opeenvolgende Turkse premiers. Erbakan verklaarde in 1989 nota bene in ons land, in Arnhem: “De Europeanen zijn ziek. Wij beschikken over het medicijn. Heel Europa wordt islamitisch. Wij zullen Rome veroveren.” De militante moslimfundamentalist Erdogan, de huidige premier en leider van de islamitische politieke partij APK, citeerde als burgemeester van Istanbul op een politieke bijeenkomst de volgende regel uit een door hemzelf geschreven gedicht: “De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze barakken en de gelovigen onze soldaten" Dat is het ware gezicht van Erdogan en de reden waarom hij onvoorwaardelijk eist dat Turkije moet worden toegelaten tot de Europese Unie. Die Unie wil hij van binnen uit, gesteund door corrupte westerse politieke en kerkelijke leiders, onderwerpen aan een voor-middeleeuws islamitisch regime. Demografische oorlog tegen Europa blijft daartoe een speerpunt van Turkse machtspolitiek om het grootste en politiek meest invloedrijke land van Europa te worden, met Turkse bolwerken in alle grote Europese steden. In feite zijn er in Turkije twee regeringen: De formele regering, die haar macht ontleent aan het gekozen islamitische parlement, én een schaduwregering, de militaire elite die achter de schermen de touwtjes strak in handen heeft, maar daarbij een afschrikwekkend fundamentalistisch islamitisch imago ongewenst acht. Het is onvoorstelbaar dat niet alleen socialistische maar ook christelijke politieke en geestelijke leiders hun eigen volk verraden en hun christelijke achterban bloot stellen aan Turks-islamitische agressie. Hun besluit tot toelating van Turkije tot de Europese Unie wordt op geen enkele wijze gerechtvaardigd en berust op geen enkele democratische besluitvorming, maar alleen op dictatoriaal machtsmisbruik door een kleine politieke elite. Alle waarschuwingen tegen de Turkse toetreding zoals van de Internationale Organisatie Voor Mensenrechten en vele internationale wetenschappelijke instituten worden hooghartig genegeerd, evenals het feit dat de bevolking er fel op tegen is. Dat dit onvermijdelijk leidt tot ernstige etnisch religieuze conflicten achten zij van geen belang. Ter wille van hun machtsstreven spelen zij Russisch roulette met als inzet de vernietiging van de Europese Christelijk/humanistische samenleving Aanbieding petitie en het boek “De eerste Holocaust” van Robert Fisk aan Tweede Kamer
Herdenking 93 jaar Armeense Genocide
“De Eerste Holocaust” , een nieuwe Nederlandstalige uitgave van Robert Fisk over de Armeense Genocide wordt dinsdag 22 april door het 24 april comité van de Armeense Federatie (FAON) aangeboden aan de Vaste Commissies van de Tweede Kamer voor Europese Zaken en Buitenlandse Zaken. Het boek is door de auteur speciaal voor deze gelegenheid gesigneerd en behandelt de Armeense Genocide en de ontkenning daarvan door de staat Turkije. Afgelopen vrijdag vond een ontmoeting plaats tussen Robert Fisk en de FAON.
De overhandiging vindt plaats bij aanbieding van een petitie door het 24 april Comité aan de Tweede Kamer, dit in het kader van de activiteiten voor de 93e herdenking van de Armeense genocide. De petitie betreft zowel het gebrek aan vooruitgang in Turkije van mensenrechten, vrijheid van meningsuiting en religie en de rechten van de minderheden, als de voortzetting van vervolgingen van Armeniërs en andere Turkse burgers op basis van het artikel 301 van de Turkse Wetboek van Strafrecht. Tevens wordt opgemerkt dat in de erkenning door Turkije van het verleden met name van de Armeense genocide geen enkele stap voorwaarts is gezet.
De herdenking van 93 jaar Armeense Genocide georganiseerd door het 24 april Comité van de FAON zal op 24 april 2008 om 13.00 uur plaatsvinden bij het Armeense genocidemonument in Assen. Het Armeense monument bevindt zich op de begraafplaats de Boskamp, Boskamp 5 in Assen.
Het programma van de herdenking bestaat uit de kranslegging bij het Armeense monument, herdenkingsplechtigheid gevolgd door een bijeenkomst in de aula van begraafplaats de Boskamp met artistieke uitvoeringen en met sprekers Mw. E. Wiegman, Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie, Prof. Dr. J. Weitenberg, Armenoloog aan de Rijksuniversiteit te Leiden, de heer A. Manoukian, consul van Armenië in Nederland.
Comité van aanbeveling: Prof B. Bichakjian - Hoogleraar Franse Taal en Cultuur, Universiteit van Nijmegen, Drs. H. van Bommel - Lid Tweede Kamer, Prof. Dr. W. J. van der Dussen – Emeritus-Hoogleraar Cultuurgeschiedenis en Filosofie Open Universiteit Nederland, dhr. L. C. van Dijke - Public affairs VolkerWessels; Voormalig Lid Tweede Kamer, Mw. drs. K.G. Ferrier, Lid Tweede Kamer, dhr. Freek de Jonge - Cabaretier, dhr. Seth Gaaikema - Cabaretier, Mw. Drs. F. Karimi – Voormalig Lid Tweede Kamer, Dr. Th. M. van Lint - Calouste Gulbenkian Professor of Armenian Studies, University of Oxford, Mr. A. Rouvoet – Minister voor Jeugd en Gezin, Drs. Paul Scheffer - Bijzonder Hoogleraar Grootstedelijke Problematiek Universiteit van Amsterdam, publicist, Mr. C. van der Staaij - Lid Tweede Kamer, Drs. E. van Thijn - Lid Eerste Kamer, oud burgemeester van Amsterdam, Prof. Dr. J.J.S. Weitenberg - Hoogleraar Armenologie, Universiteit Leiden.
FEDERATIE ARMEENSE ORGANISATIES NEDERLAND 24 april comité voor erkenning en herdenking van de Armeense genocide 1915 Website: http://www.24april.nlE-mail: info@faon.nl